De Tabernakel van David 




Bookmark and Share 


De Kerk van Nederland en West Europa bevindt zich in een transitie

Te dien dage zal Ik de vervallen hut van David weder oprichten, Ik zal haar scheuren dichten en wat daarvan is ingestort, overeind zetten; Ik zal haar herbouwen als in de dagen van ouds, opdat zij beërven de rest van Edom en van al de volken over wie mijn naam is uitgeroepen, luidt het woord van de HERE, die dit doet.
Zie, de dagen komen, luidt het woord des HEREN, dat de ploeger zich aansluit bij de maaier en de druiventreder bij hem die het zaad strooit; dan zullen de bergen druipen van jonge wijn en al de heuvelen daarvan overvloeien.
Ik zal een keer brengen in het lot van mijn volk Israël: verwoeste steden zullen zij herbouwen en bewonen; wijngaarden zullen zij planten en de wijn ervan drinken; boomgaarden zullen zij aanleggen en de vrucht daarvan eten. Dan zal Ik hen planten in hun grond, en zij zullen niet meer worden uitgerukt uit de grond die Ik hun gegeven heb, zegt de HERE, uw God.
Amos 9:11-15 

Op weg van het huis van Saul naar de tent van David

De Kerk van Nederland en West Europa bevindt zich in een transitie, een overgangsperiode. Een langzaam afsluiten van een geestelijk tijdperk, opdat er een nieuw tijdperk – een nieuw seizoen – kan worden ingeluid. De Kerk is op weg om daar waar bereidheid en waarachtige overgave is, te worden getransformeerd van het huis van Saul tot een tent, de tabernakel van David.

We leven in de dag waarop het profetische woord dat de profeet Amos aangaande de wederoprichting van de tabernakel (hut) van David sprak, bezig is om in de volheid van Gods bestemming te komen. 

Alhoewel er in grote delen van de Kerk de afgelopen jaren aspecten van Davids tabernakel steeds meer openbaar zijn gekomen, zoals het herstel van lofprijs & aanbidding, priesterschap, het profetische, Israël en de Kerk, gebed en voorbede en het herstel van Gods orde & autoriteit, is er nog geen sprake van een werkelijke wederoprichting.
Dit zal pas plaatsvinden wanneer het “Saul-tijdperk” wordt afgesloten en het huis van David zal worden gevestigd. Om dit geestelijk te verstaan en inzicht te verwerven in welke “tijd” de Kerk zich momenteel bevindt, moeten we kijken naar het leven van Saul en David en de profetische parallellen zien m.b.t. de transitie waarin de Kerk zich bevindt.

Koning Saul bouwde, alhoewel hij een gezalfde des Heren was en goed begon, een koningschap dat was gefundeerd op “aardse principes”. Het volk verlangde een koning net als de andere volken, en ondanks dat God hen ernstig waarschuwde door de mond van de profeet Samuël, weigerde het volk te luisteren.
Het gevolg was dat het koningschap onder Saul inderdaad werd gebouwd naar het model van de heidense volkeren, met alle gevolgen van dien. Hierin loopt een parallel met een groot deel van de Kerk zoals zij nu bestaat en functioneert.

Het overgrote deel van de fundamenten waarop de kerk is gebouwd, zijn aardse fundamenten en geen hemelse, in tegenspraak met Gods waarachtige orde en plan. De fundamenten van het huis van God dienen gelegd te worden door de apostelen en de profeten met Christus Jezus zelf als de hoeksteen. 

Nadat de boodschap van heil en verlossing door de Joodse apostelen en profeten in Europa werd verkondigd en er een fundament was gelegd om het huis van God te bouwen, mede met de gelovigen uit de heidenen, kwam daar in de derde eeuw abrupt een einde aan.
De toenmalige keizer Constantijn van Rome werd een gelovige in Jezus, maar bekeerde zich maar deels van het heidendom. Hij maakte van het geloof in Jezus een staatsgodsdienst, waardoor de ware kerk begon te institutionaliseren en de fundamenten werden verlegd en veranderd.

De joodse wortels werden langzaam maar zeker losgesneden en de fundamenten die de apostelen en profeten hadden gelegd werden vermengd met het heidendom. Op dit verkeerde en valse fundament werd en wordt voor het overgrote deel, de kerk van gelovigen uit de heidenen nog steeds gebouwd.

Het gaat hier niet om een bewust of een uit verkeerde intenties geboren verlangen om de kerk van de Here Jezus Christus op deze wijze te bouwen maar om het feit dat Gods orde niet overeenstemt met de orde van de kerk.

Deze parallel loopt evenwijdig met het koningschap van Saul, waarbij er eveneens een “mix” was van het geloof in de God van Israël en het koningschap wat was gebouwd in overeenstemming met de orde van de omringende heidense volkeren. Een orde waardoor God Zijn koninkrijk nooit in oorspronkelijkheid en volheid kan bouwen en openbaar maken doordat vlees en geest nooit samengaan.

Nadat God Saul de opdracht gaf om Amalek te vernietigen, bleef hij in gebreke en was zijn gehoorzaamheid maar ten dele. Hij liet koning Agag en het beste van het vee en de runderen in leven. Dit terwijl Gods opdracht luid en duidelijk was om Amalek te verslaan, al wat hij bezat met de ban te slaan en het niet te sparen.

Ook de Kerk zoals zij nu als geheel functioneert, is in gebreke gebleven om volledig af te rekenen met Amalek, een beeld en type van het rijk der duisternis en de wereld. Omdat Saul het woord van de Here had verworpen, verwierp God Sauls koningschap en verkoos hij zich een man naar zijn hart, David, die een totaal ander koningschap zou gaan bouwen.
Een eeuwig koningschap waarop Messias Jezus voor altijd Zijn koningschap zal vestigen.

Opmerkelijk is ook dat tijdens Sauls koningschap het meest belangrijke en heilige voorwerp van het uitverkoren volk van God, de ark, ontbrak. Er was weliswaar een godsdienstige orde en functioneren maar de ark van het verbond, waar de Heilige Israëls troont tussen de cherubijnen, was niet aanwezig. De ark, die symbool staat voor de manifeste tegenwoordigheid van God, ontbrak tijdens het koningschap van Saul.

Ook in deze is de parallel door te trekken naar de Kerk, waar vele “ark-loze” samenkomsten en kerkelijke groeperingen het gevolg zijn van een “Saul-structuur”. Dit in tegenstelling tot het koningschap van David waar de tabernakel, met in haar midden de ark, het hart van zijn koningschap vormde. Rondom Gods manifeste tegenwoordigheid bouwde David een koningschap gefundeerd op hemelse principes. 

Woestijnperiode

Het was echter geen “instant” gebeuren dat David koning werd, nadat de Heer Saul had verworpen. Sauls angst voor de man naar Gods hart, veranderde hem in een door jaloezie gedreven heerser, wiens passie het was om David om te brengen. Uiteindelijk vlucht David weg en komt hij in de woestijn terecht waar hij van plaats tot plaats trekt om uit de handen van Saul te blijven.

Er zijn op dit moment vele “Davids” die de “Saul-structuren” zijn uitgeleid en die zich a.h.w. in de woestijn bevinden. Daar waar de Kerk is verworden tot een instituut, heeft God een nieuwe generatie “Davids” in het verborgene gezalfd, om het huis van de zoon van David, Jezus in haar oorspronkelijkheid te bouwen. Helaas moeten zij door het zelfde proces heen als hun voorganger koning David om in hun ware bestemming te komen.

Ook Jezus moest nadat de Heilige Geest op Hem kwam en de Vader Zijn zoonschap vanuit de hemel bevestigde, eerst door een woestijnperiode heen voordat Hij zijn bediening hier op aarde kon uitvoeren. Het was de Heilige Geest zelf die Jezus naar de woestijn leidde, zoals ook nu de Geest velen naar de woestijn heeft geleid. In de woestijn prepareert God deze “Davids” voor op een nieuw koningschap. Daar sterven zij aan zichzelf zodat ze door Christus opgewekt kunnen worden met Zijn opstandingkracht en leren ze regeren (leiden) niet vanuit heerszucht maar door dienstbaarheid. 

De spelonk van Adullam

In de woestijn komt David terecht bij de spelonk van Adullam. Daar gebeurt iets opmerkelijks want nadat zijn familie dit hoorde kwamen zij bij hem en voegde zich een groep van ongeveer 400 man bij David. Deze groep bestond uit mensen die in moeilijkheden verkeerde, een schuldeiser hadden en verbitterd waren.

Een geestelijk beeld van mensen die door het “Saul-systeem” waren geslachtofferd. David wordt echter hun nieuwe leider en begint hen te trainen en te prepareren voor het nieuwe komende koningschap, in het verborgene. Zij gaan later deel uitmaken van de kern van het nieuwe koningschap, maar zij moeten eerst genezing, bevrijding en herstel van visie ontvangen eer dit kan worden bewerkstelligd.

Op dit moment vindt dit plaats op talloze plaatsen in en buiten Nederland. Veel gelovigen zijn op de één of andere manier terecht gekomen buiten het instituut de kerk. Velen zijn verwond, verbitterd en bevinden zich in de woestijn. Tegelijkertijd is de Heilige Geest bezig om talloze “spelonken van Adullam” op te richten waar “Davids” zijn aangesteld om deze groep¹ op te vangen en hen te helpen en te trainen om in hun werkelijke bestemming te komen.

Dit alles echter gebeurt in het verborgene. Geen grote lichtreclames en advertenties die het komende nieuwe koningschap propageren, maar woonkamers, zaaltjes e.d. waar gelovigen zich door de Geest weten geleid om samen te komen. Voor het oog vaak onaantrekkelijk en niet erg populair.

In de tussentijd is Saul nog steeds koning en lijkt het erop dat de zalving die David ontving voor het koningschap een vergissing was. Alles gaat ogenschijnlijk gewoon door, “business as usual”. Niets van dat alles is echter waar want Saul gaat zijn einde tegemoet en valt uiteindelijk letterlijk in zijn eigen zwaard.

De Kerk als Huis van Gebed

Daarna wordt David tot koning gezalfd in het openbaar. Eerst in Juda en vervolgens over geheel Israël. Na een mislukte poging om de ark van het verbond op een heidense manier naar Jeruzalem te vervoeren, waardoor Uzzah sterft, brengt David de ark overeenkomstig Gods orde naar Zion.

In en rondom de tent (tabernakel) die hij voor de ark heeft gespannen, plaatst hij aanbidders, muzikanten, zangers en priesters die 24 uur per dag, 7 dagen in de week God (aan)bidden, loven en offers brengen. Vanuit die “open hemel”, de plaats waar de Heilige troont op de Israëls lofzangen, wordt er een weg gebaand voor Gods heil. Vanuit de manifeste tegenwoordigheid van God leidt David Israël en is heil en overwinning hun deel.

Dit is tevens het beeld van de Kerk die God wil vestigen in onze tijd, de wederoprichting van de tabernakel van David.

Amos profeteert dat na de wederoprichting van de tabernakel van David, de ploeger zich zal aansluiten bij de maaier en de druiventreder bij hem die het zaad strooit. Een beeld van een enorme beweging en opwekking. Ook zal daarna een keer worden gebracht in het lot van het volk Israël en zal het overige deel der mensen de Here zoeken, en alle heidenen, over welke de naam des Heren is uitgeroepen.

We zijn op weg van het huis van Saul naar de tent van David. In dat proces¹ bevindt de Kerk zich op dit moment in de woestijn en prepareert zichzelf in de spelonk van Adullam op een nieuw koningschap. Niet een aards koningschap maar een hemels, waarop Messias Jezus voor eeuwig zal tronen.

Dooft de Geest niet uit, veracht de profetieën niet, maar toetst alles en behoudt het goede. 1Tessalonicenzen 5:19-21

Shalom,
Jefferie Lammers 


bron: www.davidstabernakel.nl © Het overnemen van artikelen en woorden voor publicatie en/of distributie is toegestaan, mits deze in het geheel worden overgenomen en de juiste bronvermelding wordt vernoemd.

¹ links naar artikelen van derden welke zijn toegevoegd door de webmaster

 

 

Actueel[toon alles]
Activiteiten[toon alles]